Όλοι σχεδόν οι καταναλωτές-χρήστες αυτοκινήτων πιστεύουν, ότι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων και κατ΄επέκταση όσοι ασχολούνται µε το να προωθούν τα προϊόντα τους, κερδίζουν από τις πωλήσεις τους.

Όµως αυτό δεν είναι ακριβές, γιατί τα κέρδη δεν προέρχονται ουσιαστικά από τις πωλήσεις των αυτοκινήτων, αλλά από το after sales service, δηλαδή τη συντήρηση-επισκευή, καθώς και τα ανταλλακτικά που απαιτεί ένα αυτοκίνητο, ιδίως αν αυτό είναι µέσα στην εγγύηση.

Χαρακτηριστικά θα αναφέρουµε παλαιότερο δηµοσίευµα µας, στο οποίο γράφαµε ότι σύµφωνα µε αγγλική εταιρεία ερευνών, το κέρδος της αυτοκινητοβιοµηχανίας είναι περίπου 7%, και προέρχεται κυρίως από το after sales service (υπηρεσίες µετά την πώληση).

Μάλιστα το ποσοστά αυτό το ανέλυε ως εξής: το 4% προέρχεται από τα ανταλλακτικά, το 2% από την εργασία και το 1% από την χρηµατοδότηση, τα αξεσουάρ κλπ.

Τα παραπάνω, επιβεβαιώθηκαν και στο παγκόσµιο συνέδριο φανοποιίας ΙΒΙΣ 2012, στο οποίο το αδελφό περιοδικό «ΦΑΝΟΒΑΦΕΣ» συµµετέχει σαν συνεργάτης, όπου ένας από τους βασικούς οµιλητές, ο κ. Andew Marsh -στέλεχος της αυτοκινητοβιοµηχανίας- µεταξύ άλλων ανέφερε, ότι «πολλές εταιρείες κατασκευής αυτοκινήτων διαπραγµατεύονται κέρδος 6-7%, ενώ κάποιες άλλες έως και 2%»!

Φαίνεται δηλαδή, ότι υπάρχει πλέον άνοιγµα «ψαλίδας» στην κερδοφορία, µεταξύ των κατασκευαστών αυτοκινήτων, η οποία ίσως οφείλεται στην είσοδο της Κίνας, της Ινδίας, της Κορέας και της Ρωσίας στην παγκόσµια αγορά του αυτοκινήτου.

Έτσι λοιπόν και στην Ελληνική αγορά, συµβαίνει κάτι αντίστοιχο, δηλαδή το ουσιαστικό κέρδος των εταιρειών αυτοκινήτου, προέρχεται από το after sales service, πράγµα που επιβεβαιώνουν δηµόσια, πολλά στελέχη της παραπάνω αγοράς.

Χαρακτηριστικά θα αναφέρουµε ότι ένα από αυτά τα στελέχη, σε ερώτηση του περιοδικού σχετική µε το θέµα, απάντησε: «ανταλλακτικά… εκεί είναι τα λεφτά» εννοώντας τα αυτονόητα.

Ακριβώς αυτή την αθέατη πλευρά της αγοράς, προσπαθήσαµε να χαρτογραφήσουµε -µε πολλή προσπάθεια και κόπο- και επισήµως, φωτίζοντάς την.

Αγορά µε θέα
Όταν ένας υποψήφιος αγοραστής επιλέγει ένα αυτοκίνητο, κοιτάζει όλα τα άλλα, εκτός από το πόσο κοστίζουν τα σέρβις του και τα ανταλλακτικά του. Αυτό, πολλές φορές έχει σαν αποτέλεσµα, να γίνεται κάτοχος ενός «φθηνού» συγκριτικά αυτοκινήτου, αλλά στη συνέχεια να πληρώνει ακριβή συντήρηση και πανάκριβα ανταλλακτικά, δηλαδή να του στοιχίζει ο «κούκος αηδόνι».

Με δυο λόγια, έχουµε µια αγορά µε δύο πλευρές. Η µία πλευρά -αυτή της πώλησης του αυτοκινήτου- είναι η θεατή και η άλλη πλευρά –αυτή της παροχής υπηρεσιών και γενικότερα της επισκευής- είναι ουσιαστικά η αθέατη.

Ακριβώς αυτή την αθέατη πλευρά, επιχειρούµε να φέρουµε στο προσκήνιο, κάνοντάς την µια αγορά µε… θέα.

Η αρχή έγινε τον περασµένο Οκτώβριο, µε τον προσδιορισµό της αγοράς -κατηγορίες A, B, C, D- και τη συλλογή στοιχείων, µε µια έρευνα-ερωτηµατολόγιο προς τους επίσηµους εισαγωγείς αυτοκινήτων, σχετικά µε τα service των νέων αυτοκινήτων και κάποιων µηχανικών ανταλλακτικών.

Συγκεκριµένα, εστιάστηκε στα απαιτούµενα 4-5 service των πρώτων 100.000 χλµ. και σε 17 «γνήσια-ΟΕΜ» επιλεγµένα µηχανικά ανταλλακτικά, και περιλαµβάνει αναλυτικά:

Α. Τον κατασκευαστή-µάρκα, το µοντέλο, τα κυβικά, και τις εκποµπές ρύπων-CO2.

Β. Τα προβλεπόµενα service του αυτοκινήτου, σύµφωνα πάντα µε τον κατασκευαστή του, πότε γίνονται αυτά (χλµ. ή µήνες), τι ανταλλακτικά περιλαµβάνει το κάθε ένα και πόσο κοστίζει. Κάθε πίνακας αντιστοιχεί σε ένα προγραµµατισµένο service και για ένα συγκεκριµένο χρονικό διάστηµα (συνήθως χρόνο) ή έναν αριθµό χιλιοµέτρων (από 15.000 έως 30.000), ανάλογα µε την εταιρεία, πόσος χρόνος (λεπτά ή ώρες) απαιτείται για την πραγµατοποίησή του, πόσο κοστίζει η εργατοώρα (προτεινόµενη) και ποιο τελικά είναι το κόστος του κάθε service χωριστά και συνολικά. Εδώ πρέπει να σηµειώσουµε, ότι οι εταιρείες δεν συµπεριλαµβάνουν µέσα στα service των 100.000 km, την αντικατάσταση του ιµάντα εκκεντροφόρου η οποία έχει ένα σηµαντικό κόστος. Αντίθετα αυτό περιλαµβάνεται στον πίνακα των ανταλλακτικών.

Γ. Το κόστος κάποιων επιλεγµένων και µεµονωµένων «γνήσιων-ΟΕΜ» ανταλλακτικών, τα οποία αντικαθίστανται λόγω χρήσης, φθοράς ή βλάβης, το χρόνο αντικατάστασή τους, το κόστος της εργατοώρας και τελικά το συνολικό κόστος αγοράς-εργασίας.

Τα δίκτυα και οι χρεώσεις τους
Τα δίκτυα των εξουσιοδοτηµένων συνεργείων, που διαθέτουν οι επίσηµοι αντιπρόσωποι-εισαγωγείς αυτοκινήτων, σύµφωνα πάντα µε τις οδηγίες του κατασκευαστή, έχουν κάποιους κανόνες, τους οποίους –θεωρητικά- τα συνεργεία τους, υποχρεούνται να εφαρµόζουν.

Μάλιστα, οι αντιπρόσωποι-εισαγωγείς, για να γνωρίζουν τι ακριβώς γίνεται στο δίκτυό τους, που βρίσκεται απλωµένο σε όλη την Ελλάδα, έχουν φροντίσει αυτά να είναι συνδεδεµένα «on line» µαζί τους.

Θεωρητικά λοιπόν γνωρίζουν αν και για ποιο λόγο µπήκε το συγκεκριµένο αυτοκίνητο στο συγκεκριµένο συνεργείο, ποια ακριβώς εργασία έκανε ο τεχνικός και ποια ανταλλακτικά χρησιµοποίησε.

Έτσι, έχοντας σαν βάση τους εργοστασιακούς χρόνους, ξέρουν ποια εργασία έγινε, ποια ανταλλακτικά χρησιµοποιήθηκαν και φυσικά πόσο αυτά πρέπει να χρεώθηκαν στον πελάτη.

Μάλιστα για να είναι σίγουροι ότι το συνεργείο χρησιµοποίησε τα «γνήσια» ανταλλακτικά που του παρέχουν, κάνουν συχνές «εφόδους» στις αποθήκες των συνεργατών τους και αν βρουν… ανταλλακτικά του aftermarket, δίνουν πέναλτι!

Στο σηµείο αυτό πρέπει να προσθέσουµε, ότι τελευταία µε την κρίση που υπάρχει στον κλάδο εισαγωγής-πώλησης αυτοκινήτων, οι αντιπρόσωποι-εισαγωγείς βάζουν «νερό στο κρασί τους», ανακοινώνοντας «ειδικές προσφορές» για να κρατήσουν την πελατεία τους και χαλαρώνοντας ανεπισήµως τον έλεγχο, κάνοντας τα… στραβά µάτια σε θέµατα χρέωσης της εργατοώρας και χρήσης ανταλλακτικών µε έκπτωση.

Έτσι υπάρχει περίπτωση, ένας ιδιοκτήτης ενός συγκεκριµένου αυτοκινήτου να χρεωθεί την εργατοώρα σε ένα επίσηµο συνεργείο µιας πόλης π.χ. 60 ευρώ και σε µια άλλη πόλη 30 ευρώ(!), ενώ στα ανταλλακτικά µπορεί να έχει έκπτωση 20% ή και περισσότερο.

Στο συγκεκριµένο θέµα, δηλαδή οι µεγάλες διαφορές χρέωσης της εργατοώρας από συνεργείο σε συνεργείο εντός του δικτύου, ήταν ένα από τα προβλήµατα που συναντήσαµε κατά την έρευνά µας και ίσως γι’ αυτό πολλές εταιρείες απέφυγαν να µας δώσουν στοιχεία.

Επίσης, πρέπει να αναφέρουµε, ότι κάποιες εταιρείες µας έδωσαν άµεσα τα στοιχεία που τους ζητήσαµε –και αυτό είναι προς τιµή τους- ενώ κάποιες άλλες είτε µας τα έδωσαν «λειψά», είτε ακόµα περιµένουµε, είτε µας αγνόησαν παντελώς.

Μάλιστα, µια από τις τελευταίες µας απάντησε ότι δεν µπορεί να µας δώσει στοιχεία, γιατί η «µαµά» εταιρεία δεν το επιτρέπει, αφού έτσι θα µάθει τις τιµές της ο ανταγωνισµός!

Παρόλα αυτά εξασφαλίσαµε πληροφορίες από τις µισές περίπου εταιρείες και τις δηµοσιεύουµε.

Από εκεί και πέρα ο κάθε ένας µπορεί να κάνει την αξιολόγησή του και να βγάλει τα συµπεράσµατά του.

Τα ανταλλακτικά και το κόστος τους
Όπως αναφέραµε, η έρευνά µας επεκτάθηκε και στα «γνήσια» ανταλλακτικά, δηλαδή αυτά που κατασκευάζει (µόλις το 20%) η που προσφέρει (το 80%), στο κουτί του, ο κατασκευαστής του αυτοκινήτου.

Εδώ βέβαια, υπάρχουν µεγάλες διαφορές από εταιρεία σε εταιρεία, παρότι µπορεί να πρόκειται για το ίδιο σχετικά ανταλλακτικό.

Και βέβαια, δεν αναφερόµαστε στη σύγκριση µεταξύ ενός ανταλλακτικού «γνήσιου» και ενός της ελεύθερης ή ανεξάρτητης ή δευτερογενούς αγοράς, που µπορεί να είναι το ίδιο ακριβώς ή ακόµα καλύτερο ή και χειρότερο -εάν είναι κάποιο «µαϊµουδιάρικο» ενός άγνωστου κατασκευαστή- οπότε η τιµή διαφέρει αρκετά.

Συµπεράσµατα
Τα συµπεράσµατα είναι βασικά δικά σας. Εµείς αυτό που αναλυτικά παρουσιάζουµε για κάθε service είναι, το χρονικό διάστηµα ή τα km που απαιτούνται για να πραγµατοποιηθεί αυτό, ο χρόνος του (εργατοώρες), η τιµή της εργατοώρας και το κόστος των ανταλλακτικών που χρησιµοποιήθηκαν.

Όσο για το ποια ανταλλακτικά είναι τα ακριβώτερα, αυτό που προκύπτει από την έρευνα είναι ο καταλύτης και η κρεµαγιέρα, τα οποία ώς γνωστόν σπάνια αντικαθίστανται λόγω χρήσης.

Έτσι λοιπόν απλά και ξεκάθαρα, µπορεί ο κάθε ένας να δει και την… αθέατη πλευρά της αυτοκίνησης και να σχηµατίσει µια ρεαλιστική εικόνα για το κόστος χρήσης ενός αυτοκινήτου..

Δείτε λοιπόν την έρευνα και απολαύστε µια αγορά µε θέα...